Nytro vertelt
22 – 10 – 2012
Hallo allemaal. Jullie raden nooit wat mij nu weer overkomen is. Nadat ik geslaagd was voor het EG of ik moet zeggen wij geslaagd waren want het baasje doet ook wat mee. Nou toen hadden wij een weekend vrij. Dat was lekker joh. Fijn uitgeslapen tot 8 uur. (anders om 6 ) En alles op het gemak. Geen gemekker aan mijn kop, heerlijk gewoon. Maar ja dat was maar één weekend jammer genoeg was het de week daarna weer net als anders. Met een verschil de cursus VEG begint om tien uur i.p.v. negen uur. Is toch wel lekker kan ik op mijn gemak wakker worden. Voordat die drilofficier weer begint. Ja, hoor het word steeds strenger maar als ik geen zin heb doe ik het lekker toch niet. Na een best goed verlopen training liepen wij weer op het gemak naar huis. Niks aan de hand toch zou je denken. Wacht maar het ergste komt nog. Onderweg komen wij altijd heel veel dieren tegen. Schapen, geiten, kippen en van die hele leuke varkentjes. Je weet wel van die varkens met de buik bijna op de grond. Ook staat er onderweg een heel groot paard. Dat is een heel lief paard dat altijd eventjes met mij wil smoezen als ik voorbij kom. Wij blijven meestal staan zodat we elkaar kunnen begroeten. Maar dit keer ging het gruwelijk mis. Net toen ik naar voren ging om ons ritueel te starten kwam ik met mijn neus tegen de draad van de wei. En wat er toen gebeurde wil je niet weten. Maar ik vertel het toch. Ik kreeg me toch een opdonder nou die heb ik van mijn baasje nog nooit gehad. Ik moest er gewoon van janken. En het baasje maar lachen de stommerd. Ze moesten hem maar eens een keer zo een stroomstoot geven kijken of hij dan noch zou lachen. Maar goed weer wat geleerd. En in het vervolg loop ik met een grote boog om het paard heen. Dan maar geen kusjes meer geven. Die lippen waren trouwens toch veel te groot.
Groetjes Nytro.