Hoi Wietske,

Wij zijn nu ruim dertien weken oud en volgens mijn baas wordt het tijd dat ik naar school ga. Dat schijnt alles te maken hebben met zo-zie-a-lizeren … geen notie wat dat inhoudt, maar het moet gebeuren volgens hem. Dat zo-zie-a-liseren is overigens al langer aan de gang, want ik moest mee naar de groothandel; een soort restaurant, maar dan voor honden. Best interessant moet ik zeggen, allemaal lekkere geurtjes en allemaal spullen om op te eten of op te kauwen en dat laatste is best lekker voor de melktanden. Ik trof daar ook een baasje met haar grote Duitse Dog … ziet er imposant uit zo’n langbenig monster, maar het beest had zijn blaas niet in bedwang, met als gevolg dat zijn begeleidende dame een hoogrode kleur kreeg. En mijn baas maar lachen.
Ondertussen heb ik ook kennis gemaakt met de andere leden van mijn familie: de Landseer van de baas zijn zoon en de Engelse setter van de zus van de bazin. Lomperikken zijn het, maar goed ik ben er niet bang voor. We rijden daar dan heen met de auto. Beide bazen voorin en de hele kofferbak is dan voor mij. Ze hebben daar een hondenrek in gebouwd en dat is net zo knus als mijn bench … gewoon een hol voor mijzelf, maar dan in de auto. Vanavond moet ik met de bazin weer naar puppy training. Er wordt dan veel van je verwacht. “Zitten” schijnt erg belangrijk te zijn voor mensen, want met regelmaat zegt het vrouwtje “zit”. Wat dit voor nut heeft weet ik niet, maar het levert als beloning in ieder geval een lekker ‘snoepje’ op en net als bij mensen: ook mijn liefde gaat door de maag. Het volgende bevel is “af”, daar snap ik het nut helemaal niet van, maar goed, ook dit levert een hondenbrokje op.

Overdag mag ik ook met de baas wandelen en dan hoef ik niet aan de riem … van de ene kant prachtig, maar van de andere kant moet ik dan goed opletten dat de man niet te ver van mij wegloopt … hoort allemaal bij dat zo-zie-a-liseren want we komen dan ook andere honden tegen en dat is zo leuk, dat ik dan soms vergeet dat mijn baas een andere kant oploopt en dan moet ik keuzes maken. En als ik dan voor die andere hond kies, vindt mijn baas dat weer niet leuk. Volwassen worden is ingewikkelder dan ik had gedacht Oh ja, bij de dierenarts ben ik enige tijd geleden ook geweest. Ook die vogel (gewone vent, maar dan in een witte jas) probeert je te paaien met hondenbrokjes, maar voor dat het zover is krijg je wel eerst een prik in je billen opdat je niet ziek wordt. Nou ja, dat moet dan maar.

Nou Wietske, dat is het dan weer. Groetjes aan Jeanne en Tjeu.
Je broer Watcher Boaz (zo noemen me overigens gewoon Boaz)

Een Schnauzer

Ik weet nog goed de eerste keer
Dat vergeet ik echt nooit meer
De eerste keer dat ik je zag
Verliefd werd ik vanaf die dag

Bruine ogen en een stugge vacht
Een hoekig lijf vol van kracht
Alert waakzaam en lief
Alles wat ik van een hond belief

Met zijn kop tegen mijn knie
Aandacht vragend wel voor drie
Het liefste zit hij op je schoot.
Geeft je pootjes en ligt dood

De gedachte doet mij pijn
Dat hij er ooit niet meer zal zijn
Ze kunnen zoveel liefde geven
Zonder hond wil ik niet leven

Gisteren, morgen of vandaag
Ras of kleur is geen vraag
Groot ,middel of klein
Het zal altijd een Schnauzer zijn

Martien  23 – 08 – 2015

Hoi Wietske,

Even een kort berichtje, want ik heb het ontzettend druk! Het is nu 6 november en de hoogste tijd dat de tuin winterklaar wordt gemaakt. Niet dat mijn baas zich daar erg druk om maakt, maar wat gebeuren moet, moet gebeuren en ik ben dan ook hard bezig om de lavendelstruiken te snoeien. Gewoon noodzakelijk willen ze volgend jaar weer in volle bloei komen.Ze ruiken overigens heerlijk! Bijkomend voordeel is dat ik mijn melkgebit scherp kan houden. Dat wat het buitenwerk betreft. Ook binnen in huis heb ik het druk. Speciaal zo rond een uur of zeven ’s avonds krijg ik een bevlieging: rennen door de kamer en nu en dan even een blad van de lectuurtafel meenemen, want dat is, wil ik hier in het Noorden integreren, hoognodig. Vakbladen en zelfs al een boek van de baas heb ik vlot stuk gelezen. Men zegt dat je hierdoor de nodige kennis opdoet. Wel verwonder ik me over het feit dat de baas hier niet erg enthousiast op reageert … zeker bang dat ik op deze manier meer kennis vergaar dan hij. Nou en voor de rest … ik groei als kool … lees dat mijn zusje Wendi uit Baflo al met haar baasjes naar het Lauwersmeer gaat om daar chocolademelk met slagroom te drinken … verwend nest! Ik krijg van mijn baas uitsluitend leidingwater.Nou Wietske, dat is het dan weer voorlopig.

Groeten aan Jeannette en Tjeu.

Je broer Watcher Boaz

Schoenveters zijn ook heerlijk om mee te spelen

Hallo allemaal,

Ik hoor dat sommige van mijn broertjes en zusjes ook weer wat hebben geschreven, over hoe het bij hun nieuwe baasjes is. Wat is het leuk om hen op de foto te zien en ik moet zeggen dat we wel heel erg op elkaar lijken haha. Ook ik vind het net als Wica heel leuk om van alles te pakken en er in te bijten, vooral folders en iets dikkere lectuur. Maar dat mag natuurlijk niet en dat weet ik intussen wel, daarom ga ik gauw wat anders doen als ik merk dat mijn baasje eraan komt J  Ik probeer dan heel onschuldig te kijken. Soms trappen ze daarin. Heel blij ben ik om te horen dat ik niet de enige ben die nog wat bang voor auto’s is en ik vergeet ook af en toe (vooral tijdens het spelen) net als Willem dat ik voor mijn plasjes naar buiten moet. Maar ik ben soms zo aan het racen in de kamer, dat ik vergeet om het tegen de baasjes te zeggen. Gelukkig komen zij er gauw achter, ik doe het namelijk heel netjes voor de deur naar buiten.  Ik vind het wel jammer dat 1 van de baasjes dan vaak natte voeten krijgt. Wacher Boaz heeft geschreven dat hij al 5400 gram is. Ik moest toen ook maar even gewogen worden vond mijn vrouwtje, dus samen met haar op de weegschaal……… en weet je hoe zwaar ik toen was? Al 5300 gram. J  Ik ben in 3 weken dus al bijna 3 kilogram gegroeid. In het begin groeide ik nog niet zo snel, maar ik krijg nu af en toe een stukje hondenworst door mijn brokjes en dat vind ik wel heel erg lekker hoor. Vorige week is er een vriendinnetje geweest en daar heb ik zoooo leuk mee gespeeld in mijn eigen tuin. Ik geef toe….  ik moest eerst even aan dat vreemde hondje wennen…. Dat andere hondje, Nikki is 10 weken ouder dan ik ben en daardoor denk ik een beetje wilder, maar daarna hebben we heerlijk achter elkaar aan gerend en elkaar uitgedaagd, superleuk! Mijn baasjes en ik zijn al een paar keer naar Lauwersoog geweest om te wandelen, dat is zo leuk, want daar mocht ik ook al even zonder riem lopen. Zomaar los…  Vandaag zijn we daar ook weer naartoe gegaan. Het was er heerlijk. Heel hoog gras tot aan m’n buik. Er stond een groot bord dat ik niet los mocht lopen dus ik moest wel aan de lange lijn. Daardoor kon ik toch overal wat snuffelen en af en toe een bal ophalen die mijn “vrouwtje” voor me weggooide. En….ik heb de zee gezien !! Baasje vertelde dat ik volgend jaar samen met hen op een grote boot naar Schiermonnikoog ga… Woensdag moet ik weer naar de dierenarts voor een prikje en donderdag ga ik voor het eerst naar school. Ik ga daar allemaal nieuwe vriendjes en vriendinnetjes ontmoeten… Ik ben benieuwd of ik dat leuk ga vinden….denk het wel. Ik zal jullie wel op de hoogte houden wat ik daar allemaal ga meemaken.

Hoi Wietske,

Ik begin me nu en dan toch een beetje ongerust te maken als ik in de spiegel kijk en merk dat het tempo waarin ik ‘vergrijs’ nogal hoog ligt. Mijn baasjes zijn ook al behoorlijk grijs, maar die hebben daar dan ook de leeftijd voor. Ik ben tenslotte nog maar tien weken! Gelukkig heeft mijn baas ook foto’s van onze vader en moeder genomen en die laten zien, aldus mijn baas, dat die vergrijzing gewoon genetisch bepaald is … nou, het zal wel.
Ik heb inmiddels ook kennis gemaakt met mijn familie. De baas en zijn vrouw passen twee halve dagen per week op de kleinkinderen … meisjes; de een is anderhalf en de andere bijna vier jaar. Geen probleem dus voor mij. Ik hang ze gewoon aan de rok of broekspijpen en gillen dat die meiden kunnen! Nou denk jij natuurlijk: “waar zit dan wel het probleem?”  Nou, die zoon van de baas heeft niet alleen kleine kinderen, maar ook een heeeeeele grote hond. Eigenlijk weet ik niet precies of het wel een echte hond is, want hij heeft zwemvliezen tussen zijn tenen, dus er moet ook iets van een eend inzitten. Ze zeggen dat het een Landseer is, genaamd Odin. Voor zijn doen doet hij wel voorzichtig, maar het is gewoon een lomperik. Als hij ligt durf ik er best bovenop te klimmen, maar als hij staat dan lijkt het wel een reus. Maar goed, ik zorg er wel voor dat we vriendjes worden; je kan nooit weten hoe ik hem nog eens een keer te hulp kan roepen als er bij ons in de wijk een lastige hond rondloopt.
Ik neem aan dat bij jou in de Peel de blaadjes ook van de bomen vallen. Leuk om daar hard doorheen te hollen, net of er een windhoos doorheen gaat. Verder gaat hier alles goed. Mijn baas heeft me vandaag gewogen: 5400 gram, dus niet alleen de vergrijzing gaat door maar ook mijn gewicht neemt toe.

Nou de groeten maar weer,

Watcher Boaz