13 januari 2016 een gedenkwaardige dag

Ik ben nu, op een week na, precies vijf maanden oud.

Vanmorgen nog even naar de dierenarts geweest voor een zogenaamd puppy consult; een gratis controlebeurt (met belonings-koekje) zodat ik wen aan een bezoek aan de dierenarts. Maar goed, daar gaat dit bericht niet over. Waar het wel over gaat? Ik heb vandaag mijn baas versteld doen staan! De mond viel hem open! De goede man denkt nog steeds dat hij een schnauzer puppy aan de lijn heeft, maar uit die droom is hij inmiddels ontwaakt. Tijdens de wandeling, bij een boom aangekomen, heb ik mijn linker achterpoot de lucht in geheven! Eigenlijk ging het niet eens bewust, maar impulsief … en ik viel niet om. Mijn baas (bijna) wel …

Goed, wat ik er verder mee moet weet ik ook niet. Het is vandaag niet weer gebeurd, maar ik hoop wel dat mijn baas zich er van bewust is dat ik nu toch echt in de pubertijd aanbeland ben.

En … al mijn broers en zussen een goed jaar toegewenst!

Groet van Watcher Boaz

Is dat leuk?

Is dat leuk?

“Dat heb je als je in het Hoge Noorden woont”, zei mijn baas vanmorgen. De deur ging open en er was iets veranderd. Daar waar gisteren de wereld bestond uit alle kleuren die je je maar kunt bedenken, was nu alles wit! WIT, mijnheer, maagdelijk wit. Aanvankelijk dacht ik nog dat ik droomde. Je bent net wakker nietwaar, maar de werkelijkheid drong al snel tot mij door toen mijn baas die witte wereld instapte. Alsof de aarde veranderd was in een grote oliebol, rijkelijk bestrooid met poedersuiker. En wat doe je dan als hond? Ruiken natuurlijk, snuffelen ….en dat spul is vooral nat en koud aan je neus. Mijn baas moet dit fenomeen vaker hebben meegemaakt, want die begon een bal van dat spul te maken en ermee te gooien. Kijk, en dat kende ik. Balletje gooien en er achteraan rennen, in de bek nemen en dan snel terug naar de baas. Maar dit balletje is anders. Je raakt het nog niet aan of het bestaat al niet meer; opnieuw poedersuiker. Als we na de wandeling thuiskomen moet ik eerst alle indrukken verwerken, ik laat mijn eten staan, duik direct in mijn mand en moet het geheel nog eens overdenken. Misschien moet ik nog eens contact opnemen met Wendi want die woont nog noordelijker dan ik … misschien is zij door dat witte spul zelfs afgesneden van de rest van de wereld! Jullie begrijpen dat ik mij inmiddels heb laten informeren door het internet: het fenomeen waar ik het over heb heet SNEEUW

Groeten van Watcher Boaz

Wica geeft weer van alles te vertellen

wica kerst verhaeln
Dag allemaal,

Eerst en vooral wil ik iedereen heel fijne feestdagen toewensen. Mijn baasjes hebben me uitgelegd dat de Kerstman binnenkort langskomt (en dat ik ook een cadeautje zal krijgen) en dat er dan een nieuw jaar begint.  Ik weet nog niet goed wat dat allemaal te betekenen heeft maar ik begrijp wel dat het een heel gezellige periode wordt, met veel bezoek en zo, dus heel veel extra aandacht.
Ik ben inmiddels gestart in het puppy-klasje. Amaai, dat is even wennen hoor.  Ik zit samen met Ouzo (een Duitse herder).  Hij is best wel lief maar vreselijk hevig.  Hij probeert me dan ook telkens op te fokken, maar ik probeer zo goed mogelijk mijn oefeningen te doen, want dan krijg ik superveel lekkere brokjes van mijn baasjes.  Mijn baasjes gaan alle 4 met me mee naar de les omdat ze me een consequente opvoeding willen geven.  Ik vind het ook wel super hoor, als we met zijn allen er naartoe gaan, dan geeft iedereen ook dezelfde commando’s en dat is wat gemakkelijker voor mij.  En het is gewoon heerlijk om een uur lang alle aandacht te krijgen van hen allemaal.  Ik ben dan ook een erg goede leerling.  Ik ken het commando “zit”, “lig”, “af” en “kom”.  Deze week moet ik extra oefenen op “afblijven” en “pak het maar”.   Eerst vond ik het maar raar dat ik naar school zou moeten gaan, maar nu vind ik het best wel leuk.
Trouwens, die juf van me is zo gek nog niet. Ze raadde mijn baasjes aan om een top 10 te maken van de dingen die ik graag lust, zodat ze weten waarmee ze me het best kunnen paaien als ik iets nieuws moet leren of als ik weer eens super eigenwijs ben.  Ik heb  allemaal lekkere dingen mogen proeven.  Helaas zijn het telkens maar piepkleine stukjes, maar goed : wie het kleine niet eert is het grote niet weert.  Voor wie het wil weten hier mijn top 3 : 1. Leverpaté, 2. Smeerkaas met hesp, 3. Gebakken kip. Op aanraden van de juf heb ik ook een kong gekregen. Ik weet niet of mijn broertjes en zusjes ook zo een kong hebben, maar ik vind het zalig.  Die kong is van erg sterk rubber en mijn baasjes steken er een stukje appel met kip in. Ik ben soms wel een uur bezig om dat er helemaal uit te likken maar ik vind het heerlijk.  Voor wie nog geen lijstje heeft gemaakt voor de kerstman is dit misschien een goed idee om te vragen .Mijn absolute favoriete bezigheid is lekker gaan wandelen in het bos. Heerlijk om door al die blaadjes te lopen.  Ik vind het nog het leukst als we lekker alleen zijn in het bos.  Niet te veel afleiding zodat ik helemaal geconcentreerd mijn eigen gang kan gaan.  Ik hoor dat Wendi ook zo dol is op die wandelingen.  Ik moest wel een beetje lachen toen mijn baasjes vertelden dat Wendi in een sloot terecht gekomen was.  Mij is dat ook overkomen.  Ik stond plots met mijn poten in de sloot en ging er aan de verkeerde kant weer uit, zodat ik niet meer bij mijn baasjes kon geraken zonder nog eens door die sloot te baggeren.  Ik durfde helemaal niet meer terug maar gelukkig bleven mijn baasjes rustig en ben ik toch weer bij hen geraakt.  Ik kijk wel uit de volgende keer hoor.  Het enige voordeel van dat hele avontuur was dat ik lekker onder de warme douche mocht toen we thuiskwamen.  Heerlijk!  Ik geniet dan echt van het warme water en vind het zalig als ze mijn pels helemaal schrobben.  Alleen van de haardroger was ik in het begin een beetje bang maar na een tijdje ondervond ik dat die warmte ook wel erg goed deed aan mijn lijfje. ’s Avonds heb ik nog steeds mijn puppy-uurtje. Ik raas door het huis en er staat dan geen maat op me.  Hahaha, Wendi heeft dat dus ook.  Mijn baasjes denken namelijk dat ik de enige hond ben met karakter, maar het zit duidelijk ik de familie.

Zo, dat was het weer. Fijne feesten allemaal.

Dikke poot van Wica.

Wietske vertelt

Hallo schnauzerfamilie,

Even een bericht van mij uit het hoge Noorden van Nederland- Baflo.

“Het gaat goed met mij. Ik ben nu al en paar keer met het vrouwtje naar de hondenschool geweest. Het is in een hele grote schuur en er zijn heel veel honden die er allemaal anders uitzien. Ik vind ze wel leuk maar mijn vrouwtje vind mij de mooiste zegt ze altijd als we terugrijden. Ik vind het wat moeilijk om de aandacht er bij te houden. Ze willen me dan altijd omkopen met lekkere koekjes maar ik vind die andere honden leuker om mee te spelen. Ik kan best al wel veel hoor. Ik durf al over een trapje te lopen ( niet zo heel hoog hoor) en ik ga al door een lange slurf heen. Dat vond ik eerst wel raar maar ik weet nu dat ik er weer uit kan. Ik zit als het vrouwtje dat vraagt en als ze roept “ga af” dan ga ik netjes liggen. Ik groei trouwens ook heel goed hoor. Ik ben nog niet zo zwaar als m’n broertje maar ben toch ook al ruim 7 kg. Ook ik vind het elke avond heerlijk om even gek te doen. Mijn baasje zegt dan altijd,  we hebben geen schnauzer maar een rauzer.  Ik begrijp dat niet goed maar hij lacht er bij dus het zal wel goed zijn. Ik ben deze week trouwens nog erg geschrokken zeg. Mijn baasje nam me mee en we gingen een eind door de natuur lopen. Schreeuwende kraaien, dansende vogels, wapperende takken ik vond alles leuk. We liepen over een pad en baasje gaf me wat meer lange lijn waardoor ik iets verder kon lopen waar ik wilde. Ik dacht nog wat veel gras staat hier en liep wat naar beneden en toen ineens zakte ik met beide voorpoten door “het gras” in het water. Mijn baasje lachte en trok me snel terug. Hij riep ; Wendi wat doe je nu dan, je loopt de sloot in… Die sloot zat vol met kroos en dat is echt net zo groen als het gras. Ik denk dat ik het nooit weer vergeet.Ik verlies trouwens zomaar mijn tanden. Hebben jullie dat ook al? Weet je wat ik het mooiste vind; lekker in de tuin achter het huis. Heerlijk rondjes rennen en met alles spelen wat in de buurt komt. Ik kan dat wel een uur volhouden en kom lekker niet als ik geroepen wordt. Ik verstop me dan achter de bloemen en hoop dat ze me niet zien.

Zo weten jullie even weer hoe het met me gaat, veel plezier in de vakantie!

Groeten Wendi.

Watcher heeft ook wat te vertellen

Ingewikkeld allemaal.

Mijn vader Fletcher gaf me een goede raad mee toen ik de wijde wereld introk: “twee dingen goed onthouden”, zei hij tegen mij. “Eten als de baas de voerbak heeft gevuld en als je daardoor groot bent gegroeid op zoek gaan naar boomstammen; poot omhoog en je geurspoor achterlaten. Zo baken jij je territorium af”. Nou zit ik in een leeftijdsfase dat ik mijn poot nog niet omhoog til, maar ik weet al wel wat een boomstam is. Simpel zou je zo zeggen, geen vuiltje aan de lucht, maar … nou maken de mensen het wel heel erg ingewikkeld: sturen Tjeu en Jeanne vorige week een stamboom deze kant op. En een stamboom blijkt iets anders te zijn dan een boomstam! Rare jongens, die mensen. En toch moet je als pup inburgeren in de grote mensenwereld. Vanmiddag moet ik met de baas weer naar de dierenarts. Ook zoiets geks. Mij mankeert niks maar de dierenarts heeft bedacht dat er puppyconsulten moeten zijn. Dit houdt in dat ik de komende negen maand, iedere maand een bezoekje aan de dierenarts afleg. Hij (die dierenarts) denkt dat ik hierdoor ‘gemakkelijker’ de praktijk binnen kom. ’t Zal wel iets met klantenbinding te maken hebben. Ik heb dan niet eens een gesprek met de man zelf maar met een van zijn assistenten. Ach, het levert een hondenkoekje op en daar doe ik veel voor. Ze gaat dan kijken hoe het ervoor staat met mijn gewicht/groei. Nou ik kan haar zo wel vertellen dat ik groei. De baas weegt me iedere week (9,3 kg, leeftijd 16 weken). Verder wil ze weten welke voeding ik krijg. Inmiddels is mijn baas overgestapt op een andere voeding, maar ik zal het merk niet noemen want iedereen moet dat zelf maar bepalen. Mijn baas vindt eiwitten in het eten wel belangrijk, maar gaat voor dierlijke eiwitten en niet voor plantaardige eiwitten zoals tarwe, mais etc. Nou ja en dan bekijkt ze mijn huid en de vacht en controleert me meteen op ongedierte. Nou, dat doet mijn baas ook. Ook belangrijk zijn mijn oren, want voordat je het weet zijn ze vuil en krijg je een ontsteking. En dan het gebit, gegarandeerd dat ze vanmiddag zegt: “Hij is ook al aan het wisselen!” Nou, ook dat had mijn baas al geconstateerd. Boven een voortand eruit en beneden ook al een. Zelfs socialisatie, gedrag en gehoorzaamheid komt aan de orde. En iedere keer de vraag of ik al zindelijk ben. Ik moet zeggen dat Tjeu en Jeanne daar een goede voorzet voor hebben gegeven! Ik doe mijn behoefte alleen nog maar buiten.

Nou, tot de volgende keer maar weer, Groeten van Watcher Boaz