Hoover is er niet meer

We kregen dit droevig bericht van Ingrid en Jan. Heel veel sterkte met het groot gemis van Hoover, jullie alles.

Beste Jeanne,

Het is met veel droefheid dat wij je het overlijden van onze dierbare, liefste en beste vriend Hoover moet meedelen.
Hij werd nog 15 jaar op 12 juni. Helaas kreeg hij die dag een eerste infarct. De spoeddierenarts had ons gezegd dat de eerste 48 uur kritiek waren maar dat hij er goed oog in had.
Helaas op 14 juni om 03u30 ’s morgens kreeg hij een tweede infarct. Niets meer aan te doen. De dierenarts heeft hem laten inslapen om 07u20 bij ons thuis.
Jan en ik stonden erbij en hielden hem vast terwijl we nog een laatste keer in die prachtige bruine ogen konden kijken.
Het verdriet is immens, je kan het aan niemand uitleggen wat zijn overlijden met je doet.
Onze Hoover was zo een intelligente, lieve, brave en soms toch ook wel koppige jongen die heel goed wist wat hij wou en niet wou. Dat was zijn charme.
We zijn dankbaar dat hij zo lang in ons midden is geweest, ook dankbaar voor jullie goede zorgen voor alle pupjes van de Oldert.

Hoover heeft van ons betere mensen gemaakt.

 

Vraagje zijn er nog schnauzers in leven vanMara en Jurian geboren 16 maart 2009. Nest letter G,

Hallo Jeanne en Tjeu,

Onze Pepper (Gina? wordt hopelijk 16 maart a.s. 15 jaar. Ze is van Mara en Jurian geboren 16 maart 2009. Nest letter G, het is Gina Pepper Van de Oldert.

Wij vragen ons af of er nog honden uit dit nest 15 kaarsjes mogen uitblazen.

Onze Pepper is een dame op leeftijd, deels blind, al jaren een chronische alvleesklier ontsteking. Hiervoor krijgt ze speciaal voer, pancreadworst. En daar doet ze het goed op. We zijn blij met elke dag dat we haar hebben. Ze heeft Alzheimer light, is selectief doof, rammel met een snoepje en ze staat naast je.  Dat hoort ze wel weer.

Wat een fantastische hond, onze schnauzer vriendin. En wat heeft ze veel liefde gegeven.  We kijken terug op een mooi leven samen. Veel vakanties heeft ze ons vergezeld. En genoten van de mooie wandelingen. Als ze er maar bij mocht zijn. Nou precies om die reden is ze bij ons. Onze trouwe viervoeter, bewaker van het gezin en erf. En de schoonheid is gebleven, haar enthousiasme en opgewektheid. En zo trouw en loyaal. Soms is Pepper een beetje knorrig maar dat mag op deze leeftijd. En ze geeft meteen haar grens aan,  zo beschermt ze zichzelf. Komt door haar slechte zicht hebben we gemerkt.

Misschien zijn er nog honden van dit nest in leven?

een foto van onze bijna 15 jarige, still a beauty.

Lieve groeten
José en Roger Frolichs