Watcher Boaz (2)

Hallo Wietske|

Een week geleden zei ons moeder Katja het al: “Jongen, jij gaat vandaag de grote wereld in”. Hoe die wereld er uit zou zien daar had ik geen benul van. Kiezen was er niet bij; er werd voor mij gekozen, met als resultaat dat ik naar Groningen moest. Je kent dat wel, die provincie waarvan ze zeggen ‘dat er niets boven gaat’. En inderdaad … ik heb, staande op de dijk, nog even gekeken wat er ten noorden van die provincie ligt … niks dus: slik en veel water en ze noemen het Waddenzee. Moeder Katja zei nog: “Het is net als de Peel, rust, ruimte en veen”. En inderdaad, ze hebben hier de Oost Groninger Veenkoloniën. Dat schijnen alle Nederlanders op de basisschool te leren.Dus, eigenlijk ben ik hier vrij onbevangen naar toe gegaan en aanvankelijk kreeg ik ook de indruk in de Peel nr. 2 te zijn beland, maar dat pakt inmiddels toch anders uit. Milheeze is dat kleine dorpje waar de gebroeders Beekman en Beekman het leven van Hendrik van Ham vroeger opvrolijkten. Maar de stad Groningen is toch iets anders … een universiteitsstad en dat heb ik inmiddels geweten. Ik woon aan de zuidkant van de stad Groningen met een prachtig (honden) recreatiegebied (Hoornseplas en Paterswoldse meer). En aangezien hier veel mensen wonen hebben ze hier ook twee grote ziekenhuizen en daar zit hem nou de kneep van mijn trauma. ’s Avonds voor het naar bed gaan liep ik nog even een rondje tuin en zoals je dat wel kent zoek je dan even een plekje om rustig, op je hurken gezeten, je behoefte te doen. Amper was ik op mijn hurken gezeten of er kwam (van boven!) een afgrijselijk geluid zodat ik mij genoodzaakt zag mijn behoefte af te knijpen en snel naar binnen te sprinten. “Hoezo, zo vraag ik mij inmiddels af, gaat er niks boven Groningen?” De traumahelikopter heeft op weg naar het UMCG, zijn route over ons huis.Dus Wietske, laat je niks wijs maken als ze weer eens beweren dat er niks boven Groningen gaat: het is de traumahelikopter op weg met een patiënt naar het ziekenhuis. Nou, de groeten maar weer, ook aan ons moeder Katja, Jeanne en Tjeu. Bijgaand een fotootje van je broer,

Watcher Boaz
Watcher Boaz 3

 

Oldertjesdag 2015

OLDERTJESDAG 2015 Wat was het weer een super fijne mooie dag. onze Oldertjesdag 2015. Erg fijn om weer vele Oldertjes schnauzers met hun baasjes terug te zien. Groot en klein waren aanwezig op deze prachtige zonnige dag. Wat hebben wij genoten , wij hopen alle schnauzervrienden ook. De wandelpuzzeltocht viel bij iedereen ook zeer  goed in de smaak. We hebben wat dat betreft hier in de omgeving prachtig natuur. Alleen hopen we op nog meer wandelpaden.  Komende week komt er nog een verslag van deze dag op de site geschreven door der familie van den Broek. Alvast hartelijk dank hiervoor. Ik heb uit de vele foto`s die gemaakt zijn een album gemaakt. Geniet ervan. We willen iedereen nogmaals hartelijk danken. Fijn dat jullie er waren en wie weet tot de volgende Oldertjesdag 2016

Groetjes Tjeu en Jeanne

groepsfoto ivo

Oldertjesdag 26-IX-’15

 Vanuit je ooghoeken zie je je eigen hond op allerlei plaatsen tegelijk. Dat zou een te bondige samenvatting van de Oldertjesdag zijn, want het was niet overal onze hond, het waren overal Oldertjes. Allemaal verschillend, iets lichter, iets donkerder, iets kleiner, iets groter, iets geborstelder, iets ruiger, maar allemaal Schnauzers en allemaal gezellig. We begonnen de dag met een kopje koffie en een lekkere appelflap terwijl de honden kennis met elkaar maakten, of oude herinneringen ophaalden.
Daarna gingen we op pad, door de Bakelse (of Milheeze) bossen, waar wij in groepjes (lees: miniroedels) van boom tot boom gingen, niet omdat wij reuen waren, maar om de vragen van de puzzeltocht te beantwoorden. Waar wij altijd gedacht hebben dat er maar één hondenras is (en dat denken we eigenlijk nog steeds) bleek uit de vragen dat het er veel meer zijn (meer dan 300) en de meesten kenden wij niet. Halverwege, bij de rust, kwamen de meeste honden nat van het zweet (de zogeheten zweethond) aan, hoewel, het zou kunnen dat een enkele hond toch stiekem een duik in de plassen had genomen. Tjeu stond met een kar vol frisdrank en bier klaar om het vochtverlies aan te vullen, en een tweede kar met chips en hondenbrokken. Jeanne fietste ondertussen heen en weer om eventueel loszittende bewegwijzering te herstellen. Na de rust werd de tocht hervat, met verkeersveilige gele vestjes, om zonder encyclopedieën of internet de toch knap lastige vragen te beantwoorden. Teruggekomen bij Schnauzerkennel Van de Oldert kregen wij een kopje soep om aan te sterken, en tot onze verrassing verschenen daarna grote schalen met broodjes frikadellen en kroketten (hier mochten de honden niet in meedelen).Toen iedereen weer op sterkte was gekomen, werden de honden en hun baasjes op de foto gezet, eerst per lichting en daarna een groepsfoto waar wel drie fotografen voor nodig waren, zo groot was de groepTot slot was er de prijsuitreiking, waar niemand met lege handen achterbleef.

Wij willen Tjeu en Jeanne, en ook de anderen die meegeholpen hebben, hartelijk danken voor de enorme gastvrijheid en organisatie, het was een geweldige dag.

wat een natuur gea 3 gea 5  ivo 2 water gea natuur [nggallery id=124]

Oldertjesdag 2015

Dit jaar is onze jaarlijkse Oldertjesdag op zaterdag 26 september. We hebben nog plaats voor een aantal schnauzers met baasjes. Meld je voor 6 september aan als je hieraan wilt deelnemen. Graag per email met naam  en hoeveel personen je hieraan deelneemt. En de naam van de Oldertjes schnauzer.
VOL IS VOL