23 mei 2016,              WENDI,

Hallo broertjes en zusjes, het is een tijd geleden dat ik iets over mijzelf heb geschreven, maar ik heb het nogal druk gehad. Het begon allemaal met de puppycursus. Ik dacht dat ik daar met alle hondenvriendjes mocht spelen, maar dat was dus niet de bedoeling. Na een paar kleine oefeningetjes mocht ik alleen maar met mijn vrouwtje spelen…Dat was wel heel moeilijk, want ik wilde natuurlijk spelen met mijn vriendjes. Op een gegeven moment werd ik even vastgehouden door de mevrouw die ons vertelde  wat we  allemaal moesten doen. Dat is de trainster. Mijn vrouwtje  ging toen zomaar zonder mij weg. Dat vond ik toch niet zo leuk… Gelukkig riep ze mij en wist ik niet hoe snel ik naar haar toe moest. Wat was ik blij. Mijn vrouwtje  volgens mij ook want ik kreeg een dikke knuffel omdat ik het  volgens haar zo goed had gedaan en zo snel bij haar was gekomen. Op een  andere avond, toen we weer naar les gingen,  stonden er allemaal  vreemde voorwerpen in de zaal. Allemaal dingen waar we bovenop moesten zitten of overheen moesten lopen. Er was ook een groot wiebelding waar ik op moest gaan staan…. nou vond ik dat eerst best wat eng. Met hulp van mijn vrouwtje deed ik het wel en was ik  natuurlijk niet meer bang. Ik ben immers een schnauzer..Na 8 lessen was de cursus afgelopen en ik vond het eigenlijk best leuk allemaal. Na een paar maanden, {nu ong 6 weken geleden} gingen mijn vrouwtje en ik naar een vervolgcursus. Met nog 3 andere hondenvriendjes zijn we nu met het “echte” werk bezig. Dit vind ik pas leuk en doe  nu heel erg goed mijn best. Alle oefeningen leer ik  best snel hoor ik steeds en doe ik  vrij goed, al zeg ik het zelf, want mijn vrouwtje beloont me elke keer met van die kleine lekkere koekjes. Vorige  week hebben mijn vrouwtje en ik een “Hooper” workshop/demonstatie gedaan, ik moest door allemaal “poortjes “en om een soort tonnen heen lopen. Mijn vrouwtje gaf mij aanwijzingen die ik natuurlijk heel goed opvolgde.  Dit vonden we allebei heel leuk om te doen, als het “Hooperen”in de zomervakantie door gaat, gaan wij vast en zeker meedoen zegt mijn vrouwtje. Maar eerst deze cursus afmaken.

Afgelopen vrijdag  20 mei, hebben wij bezoek gehad van mijn grote broer Watcher Boaz !!!en zijn baasjes. Dat was heel erg gezellig en wat heb ik een leuke lieve  stoere broer. Ik kreeg een heerlijke bot van hem. J We hebben even in de tuin gespeeld… niet zo heel erg lang want Boaz wou iets anders dan ik. Mijn baasjes zeiden dat het kwam doordat ik tegen de loopsheid aan zat. Wat dit betekende wist ik natuurlijk niet ……

Terwijl onze baasjes gezellig aan het praten waren zat ik in de bench en Boaz lag bij zijn baas. We hebben afgesproken dat we ook eens naar Boaz gaan en dan kunnen we hoop ik heerlijk spelen. Ik ga ook geregeld met mijn baasjes naar de camping in Lauwersoog, daar kun je heerlijk wandelen samen. En…..zwemmen… ik ben gek op water en wil er steeds in. Er is ook een leuke  “kikkersloot ” daar gooit mijn vrouwtje vaak een stok in die ik  dan wel graag wil hebben. Ik ga dan het water in en durf dat steeds verder…echt zwemmen vind ik nog wat eng ….zodra mijn voorpootjes de bodem niet meer voelen ga ik op mijn achterpootjes staan  (slim toch..;) en draai ik me om en ga gauw weer naar de kant. Nou dit was weer een heel verhaal .Jullie zijn weer op de hoogte van mijn avonturen. Tot de volgende keer.

Wendi,.

Zoals jullie wellicht weten is 1 mei de dag van de arbeid. En dat hebben we geweten hier in het hoge Noorden. Niks geen regen, hagel, sneeuw en gladde wegen, Ineens brak de zon door en alles begon te groeien in de tuin. En dan moet er gewerkt worden. Gesnoeid moet er worden en dat doe ik samen met de baas. Niet dat die er zoveel zin in had, maar de bazin had geklaagd: “nou schijnt de zon en dan zit ik in de schaduw van die boom die boven het dak van de woning uitsteekt”. En als de bazin klaagt dan moet het gebeuren en zal het gebeuren,dat is inmiddels wel bekend hier. Dus, vanmorgen werd de motorzaag uit de schuur gehaald, de ladder tegen de boom en armdikke takken moesten het onderspit delven. En dan komt het mooiste: slepen met die takken, fantastisch! De baas zweten, ik er omheen dansen en de bazin maakt daar dan foto’s van. Wat ook fantastisch is: deze week kreeg ik een runderbot, met het vlees er nog aan en ter verhoging van de vreugde: gerookt. Dus dat smaakt! Maar als je dan een paar uur aan het kluiven bent geweest dan wil je wel even je zinnen verzetten en verleg je je aandacht naar andere zaken. De baas begon mijn kluif inmiddels wel erg onsmakelijk te vinden en wilde hem de andere morgen weggooien … de argeloze … volledig onvindbaar, mijn kluif! En hij vermoedde al dat een andere hond zo brutaal was geweest om mijn bot uit onze tuin te stelen. Onmogelijk natuurlijk, met al die hekken om de tuin heen. In opperste verbazing zag hij me in de loop van de dag weer met het bot rondlopen. Natuurlijk had ik hem de dag daarvoor verstopt en wel op een plekje die ze nog steeds niet hebben ontdekt. Tja, een schnauzer is best slim, al zeg ik het zelf.

Nou, de groeten maar weer,

Watcher Boaz

Hallo allemaal,

hierbij wil ik Valerio, eens wat van laten horen. Vooral nu MIJN strand op de voorpagina van het schnauzerblad staat. Ik ben beland in het uiterste zuidwestpuntje van het land! Ik heb nog geen sneeuw gezien, en echt vorst is er ook nog niet geweest sinds ik hier woon. De baasjes lezen met veel plezier de verhaaltjes van Wica en Wachter Boaz, ze zeggen dat de streken die ze uithalen zeer herkenbaar zijn, ik tuinier, snoei en werk ook heel graag buiten in de tuin. Het strand blijft wel het leukste om naar toe te gaan alleen mag ik niet los omdat ik er dan als een speer vandoor ga naar iedereen die ook op t strand is!  Mensen,andere honden,vogels en alles wat beweegt vind ik leuk! Ook zwemmen vind ik super!  Inmiddels, ook al word ik de “kleine” genoemd ben ik al een stuk groter dan mijn schnauzervriendin van 13 jaar! Maar gelukkig speelt ze of ze twee jaar oud is. Ik heb het heel erg naar m’n zin en s’avonds lig ik braaf in m’n mandje als iedereen braaf op de bank zit. Ze moeten niet heen en weer lopen want dan voel ik me geroepen om ook van alles op te ruimen!

Groetjes Valerio en de baasjes

Dag Allemaal,

Hier ben ik weer. Dit keer met het heuglijke nieuws dat jullie me vanaf nu mogen aanspreken met “mevrouw”.  Sinds vorige week voel ik me een hele aantrekkelijke dame.  Mijn baasjes zeggen dat het komt omdat ik loops ben.  Ik weet niet goed wat ze ermee bedoelen, maar het zorgt wel voor een hele verandering voor me.  Misschien bedoelen ze loops omdat ik vorige week een keertje was gaan lopen.  Toen mijn baasje door de poort kwam, zag ik de kans om eens een keer de wereld te gaan verkennen.  Ik schoot snel naar de overkant van de straat om daar eens lekker te gaan snuffelen.  Mijn baasje probeerde me kalm terug binnen de roepen, maar ik merkte heus wel dat ze een beetje zenuwachtig was en dat vond ik best wel tof.  Zo iemand die echt iets van me gedaan wil krijgen en die ik dan lekker een beetje kan uitdagen.  Ik liep steeds verder weg van huis, op zoek naar andere honden.  Mijn baasje had in een boek gelezen dat ze gewoon keihard de andere kant moest beginnen uitrennen en toen heb ik me inderdaad laten vangen.  Ik dacht dat ze lekker met me wilde gaan stoeien maar ze leidde me stiekem terug onze tuin in.  Bah, ik baalde echt wel dat ze me om de tuin geleid had.  ’s Avonds, toen ik opstond uit mijn mand riep mijn baasje opeens : “nu begrijp ik waarom Wica ervandoor ging vanmiddag, ze is loops”.  En ja, ze hebben misschien gelijk. Ik gedraag me best wel wat anders in deze periode. Ik wil lekker veel snuffelen tijdens de wandeling en doe nu graag veel plasjes onderweg, maar mijn baasjes houden me nu wat extra onder de knoet omdat ze vinden dat ik moet blijven luisteren.   Ik wil dat wel hoor, maar soms ben ik even niet meer mezelf.  Het doet ook heel wat met me, te weten dat ik nu een echte dame ben.  Ik moet me daar nu ook naar gaan gedragen, maar dat vraagt wat tijd hoor Voor de rest gaat het prima met me.  Ik ben een echte buitenhond.  Ik vertoef heel graag in de tuin en kan me altijd heel goed bezig houden. Ik speel wat me de bal of met een stok en ik inspecteer de tuin elke dag heel erg grondig.  Ik vind het ook fijn dat er nu wat meer beweging is buiten.  Ik gedraag me heel goed als ik alleen buiten ben.  Ik blaf wel eens naar de mensen, maar niet aanhoudend.  Ik moet toch waken hé, maar ik weet ook wel dat ik niet de hele dag kan lopen blaffen, trouwens, daar word ik toch maar moe van. Eten is niet zo mijn ding, jawel, wel al die kleine lekkernijen die ze me geven als we weer eens samen oefenen, maar gewoon mijn dagelijks hondenvoeder vind ik maar niks.  Ik ben een echte lekkerbek, maar mijn baasjes vinden dat ik niet altijd moet snoepen maar ook soms gewoon gezonde kost moet eten. Als het echt niet anders kan dan eet ik wel uit mijn bak maar ik ben helemaal geen schrokker of zo . Nee, geef mij maar een lekker stukje banaan.  Lekker gezond en heerlijk zoet…

Zo, ik denk dat ik jullie het belangrijkste weer verteld heb.

Tot gauw en dikke poot van

“Mevrouw” Wica J

Vandaag was het zover. Na weken oefenden met kleindochter Imke was het vandaag de dag om te eens te  laten zien wat ik allemaal geleerd heb op de ringtrainer. Ik mocht mee naar de clubmatch van KC de Peel in Asten.

Er waren heel veel honden en mensen.Ik was als enigste middenslag schnauzer. Erg fijn was dat er ook een riesenschnauzer  van 1 jaar oud hier was. Hij leek wel wat op mij al was ie wel een stuk groter dan ik. Het duurde in en uit voor dat we eens aan de beurt waren. En ja om half twaalf was het zover. Mijn baasje Imke was volgens mij net zo zenuwachtig als ik. We moesten eerst een rondje lopen van een meneer,  dat  was blijkbaar de keurmeester. Daarna moest ik stil staan vlak voor hem. Ik weet niet wat hij allemaal wilde., maar opeens deed hij mijn mond open, Mijn vrouwtje Jeanne  hoorde ik zeggen, nou gaat hij kijken of de tanden goed staan. Ja natuurlijk staan die goed, dat had ik ook ze wel kunnen vertellen. Toen ging hij mij overal betasten  voelde aan mijn haar en vroeg aan mijn baasje Imke of ik pas getrimd was. Ja natuurlijk ben ik dat een paar weken geleden, dat zie je en voel je toch wel. Nou toen moest ik weer een keer op en neer lopen om te laten zien of ik dat goed kan. Ja dat kan ik zeker wel. Ik moest weer stil staan en Imke zat aan mijn ketting  om mijn hoofd wat omhoog  te zetten of zo iets, zodat mijn nek blijkbaar goed uitkwam. En  ze zat maar aan mijn staart, blijkbaar moet die ook omhoog staan. . Toen was ik eindelijk klaar en kreeg de eerste plaats. Goed he, al was ik ook maar alleen hier vandaag  van mijn ras. Nou toen mocht ik eindelijk de ring uit. Pfff.  ik kreeg een paar lekker honden koekjes van Imke en ze zei dat ik het goed gedaan had. Ik dacht nu ben ik klaar en kunnen we eindelijk naar huis. maar nee, we moesten weer wachten, en wachten en wachten. En uiteindelijk vier uur later moest ik weer in de ring met alle pups van die dag. Met weer iemand anders die me kwam bekijken. Het was wel leuk om met zo vele in een kring rond te lopen. Ik moest af en toe eens kijken wie er achter me aan kwam. Maar dat was blijkbaar niet de bedoeling. Nadat  die mevrouw ons allemaal had bekeken werden er een paar naar voren geroepen en de rest mocht gaan. We kregen wel een paar leuke speeltjes mee naar huis.

Oh ja. Mijn baasjes kregen ook nog een rapport over mij waar in stond  dat ik een teefje  ben,  een goed type, vacht is nog niet te beoordelen omdat ik te kort geleden ben getrimd. Mooi hoofd, Donker oog, goed gebit, goed gedragen oren, ( al zegt mijn baasje dat ik niet altijd goed luister) voor en achter goed gehoekt, (wat dat betekent weet ik niet, maar het zal wel zo) En ik ga voor mijn leeftijd erg goed.

Pff ik ben nu wel bekaf na deze dag ik ga even een tukje doen. Tot een volgende keer.